Jippie...we zijn weer in de lucht....

Zaterdag Tangkoko National Park

Daar zijn we weer.....3 dagen geen internet en geen telefoonbereik....toch wel raar, want vroeger wist je niet beter en nu besef je toch wel dat je hem toch wel veel gebruikt...even iets opzoeken, het nieuws lezen, bloggen, hotel regelen, laten weten hoe het is...kortom ..we hebben hem een beetje nodig.
Via onze hoteleigenaresse hadden we een taxi geregeld, die ons aan de overkant van de Bunaken ophaalde en ons vervolgens naar het Tangkoko National Park bracht (2 1/2 u).
 Noldy bleek naast chauffeur  ook nog een gecertificeerde gids te zijn, die vele studies had gedaan omtrent flora en fauna. Hij leidt gidsen op en schijnt erg veel kennis en ervaring te hebben.
Dus hadden we goeie prijsafspraken gemaakt voor de uitstapjes die we met hem zouden gaan doen.
We begonnen de eerste middag om 16:00 u met een wandeling door het park.Toch nog wel een behoorlijk eind lopen. Tot we bij een sleeping tree kwamen, die bewoond werd  door spookdiertjes..
Dit zijn hele kleine aapjes met hele grote ogen, zijn ong.15 cm lang en hebben wel wat weg van koalabeertjes.
Ze zitten in groepjes van max. 8 in de boom en komen tevoorschijn als het donker wordt.
De speciale boom is een ficus soort met heel veel openingen, doorkijkjes, waarin ze zich verstoppen voor enge vogels, slangen en ook mensen.
Alle gidsen weten de bomen te vinden en je moet erg veel geduld hebben, wil je de diertjes tevoorschijn zien komen.
Hoe ze gelokt worden voor een foto -of filmsessie : de gids zet een grote sprinkhaan op een tak..diertje springt uit boom, pakt sprinkhaan en sjeest weer zijn boom in...dit tafereel speelt zich binnen 5 seconden af..
Hartstikke machtig natuurlijk om die diertjes te zien en tuurlijk hebben we gefotografeerd en gefilmd vanuit enthousiasme, maar eigenlijk voordat we voor de tweede x gingen zetten we toch wel onze vraagtekens bij dit alles..
Diertjes worden dus 's avonds gevoerd voor leuke kiekjes ipv zelf voedsel te zoeken,er wordt constant geflitst wat natuurlijk helemaal niet goed is voor die ogen + nou komt ie..... ze trekken de achterpootjes van de sprinkhaan er uit, zodat ze niet meer goed van de tak kunnen springen en dus geen kant meer opkunnen.
Halverwege het tweede tripje  zijn we maar naar huis gegaan...