De bechak

Toen we dit vervoermiddel ( brommert met zijspan) meegemaakt hadden, wilden we niet anders meer( heerlijk koel in die warmte, fris windje, lekker tuffen...door het geluid lijkt het harder dan het is en denk vooral niet aan een modern ding...denk meer aan 1 uit de jaren 80 ofzo...)
Op het eiland Pulau Weh hadden we een heel leuk jong stoer petventje als bechakchauffeur, die we meteen wilden houden.
Als we een mogelijkheid zien om met hem te rijden grijpen we die, maken een afspraak en proppen we ons in zijn karretje...want...samen is leuker dan alleen.
We scheuren wat af met hem en om de 5 minuten steekt hij dan met een bezorgd lief hoofd zijn duim omhoog of het allemaal wel goed gaat en ja..het gaat zelfs fantastisch en dan glundert hij en helemaal wij...
De ritjes die we met hem maken variëren van een half uur tot een uur, zowel overdag of 's avonds en elke keer heeft hij een ander stoer petje of mutsje op.
De meeste wegen gaan over goed asfalt, zelfs over verkeersdrempels die Ivan met de grootste voorzichtigheid neemt, met behoorlijke bochten, die Ivan ook met die uiterste voorzichtigheid neemt ,omdat we anders met ons gewicht( soms nl. met al onze reistassen er nog es bij...)uit de bocht denken te kunnen vliegen.We moeten uitwijken voor kippen met hun kuikentjes ,voor geiten,die opeens voor je neus springen ,aapjes, die aan de kant van de weg toe zitten te kijken, kikkers.....
Maar de leukste rit was 's avonds in het pikkedonker zonder licht.
Een soort ontsnappingsscene rit uit een film van een half uur,voorzichtig rijdend,dat wel en wij met het volste vertrouwen in Ivan en de grootste pret...
Gelukkig om die tijd waren de kippen al op stok, waren de geitjes al aan het slapen en de aapjes in de boom, anders was dit ritje waarschijnlijk op een ramp uitgelopen....
Maar helaas voor de kikkers, zagen we de volgende dag.....


Take 2
De brommert (soort zundapp ) met zijspan volgepropt met 2 vrouwen in het donker.
Licht op de brommert van petboy werkt niet en een klein zaklantaarntje van de een biedt een beetje soelaas.
De ander mot bijschijnen en dat is een belangrijke taak hoor, want petboy is niet snel tevreden...
En dan onderweg nog even een hulpvaardige vriend, die een stukje meerijdt als extra verlichting...