Trouwerij

Donderdag     Hoofdstuk 2
Johnny wist een trouwerij te vinden voor ons een paar km hier vandaan.
Het was een traditionele Toraja trouwerij, die in hun eigen gemeenschap werd gevierd.
Iedereen uit de omgeving (paar honderd man) kwam om het bij te wonen en zat verspreid onder de huizen, de rijstsilo's, of op de grond...
Voor het bruidspaar was een verhoging gemaakt waarop ook beide ouders konden zitten.
Bruidspaar was in het rood gekleed ( alles wordt gehuurd, incl.het stoffen bruidsboeket , de plastic sieraden en de muiltjes.. voor hem waren de rode instappers zelfs veel te klein) .
Voordat het bruidspaar kwam, werd er een veiling gehouden.
Een varken was blijkbaar geslacht ( hebben we gelukkig niet gezien en gehoord hoor..) en in stukken verdeeld.
Elke keer werd er iets in de lucht gestoken bv. een stuk poot of een stuk kop herkenbaar aan een oor en kon er op geboden worden. Als we 'pisang' hoorden was dat einde bod .
Onze gids Johnny bood ook..hij gaf enkel het geld en schonk het vlees aan de gemeenschap. Maar omdat hij het geld doneerde, werden we uitgenodigd om op een ereplaats te zitten achter het bruidspaar ( niet op dezelfde verhoging..).
We kregen koffie, thee, eten en drinken en waren vrij om alles te fotograferen.
Er werden wat toespraken gehouden, waaronder een man van de belastingen, die iedereen er nog maar es op attendeerde om toch echt te betalen.
Er waren schoolkinderen die onder leiding van een bezielende man een steeds terugkerend deuntje met bamboe instrumenten lieten horen. Donaties werden in een doos gedaan voor nieuwe kleding en schoolartikelen.
Iedereen in de gemeenschap droeg zijn steentje bij en vooral bij de keuken was het een ware  happening met al die kokende vrouwen.
Tot slot zeiden we 'semoga bahagia selalu' tegen het bruidspaar...