Een mooie ervaring koop je....
12 juli 2014 - Sanur, Indonesië
In dasa wana en Flores ....,het ging allemaal zo makkelijk...bedje was gespreid.
Maarrr, nu we zelf dingen gingen regelen verliep het toch wat anders....
We wilden geen georganiseerde snorkeltrip..we konden het zelf wel regelen, vonden we.
Maar, niets bleek minder waar....
We begonnen gisteren met het zoeken naar de public fast Ferry om er zeker van te zijn dat we naar een ander eiland konden.Het kostte ons een uur heen en een uur terug lopen in de hitte, waardoor we 5 minuten te laat aankwamen voor de beroemde mooie zonsondergang bij de tempel Ulawatu, ( dik een uur rijden met een zeer druk chauffeurtje in een niet te beschrijven ongelofelijke chaos van verkeer....).
Daar konden we eigenlijk niks meer zien, want zodra de zon onder is wordt het pikkedonker..., dus eigenlijk zonde van het tripje.
Vanmorgen langs het strand naar de haven gelopen...op naar het andere eiland.
Geen steiger ...dus door de branding de boot op en knallend op de golven de zee over.
Daar aangekomen moest je dus toch nog een ander bootje regelen om naar het snorkelpunt te gaan en dat wisten we dus niet, waardoor we dus 4 uur lang vnl Chinezen hebben moeten gadeslaan ,die wateractiviteiten op hun programma hadden staan....zie je het voor je??
Enfin...gelukkig mochten we weer om 14:30 terug met de eerste boot en hadden we dit keer zee mee,waardoor het stuiteren minder hard aankwam.
Uurtje teruglopen langs het strand,heerlijk douchen( dit x zonder mieren,die hun nest gisteren nog achter de koudwaterkraan hadden) en nu effe niks.
En wat is dus de moraal van vandaag??
Vandaag geen foto van een Chinees........
Maarrr, nu we zelf dingen gingen regelen verliep het toch wat anders....
We wilden geen georganiseerde snorkeltrip..we konden het zelf wel regelen, vonden we.
Maar, niets bleek minder waar....
We begonnen gisteren met het zoeken naar de public fast Ferry om er zeker van te zijn dat we naar een ander eiland konden.Het kostte ons een uur heen en een uur terug lopen in de hitte, waardoor we 5 minuten te laat aankwamen voor de beroemde mooie zonsondergang bij de tempel Ulawatu, ( dik een uur rijden met een zeer druk chauffeurtje in een niet te beschrijven ongelofelijke chaos van verkeer....).
Daar konden we eigenlijk niks meer zien, want zodra de zon onder is wordt het pikkedonker..., dus eigenlijk zonde van het tripje.
Vanmorgen langs het strand naar de haven gelopen...op naar het andere eiland.
Geen steiger ...dus door de branding de boot op en knallend op de golven de zee over.
Daar aangekomen moest je dus toch nog een ander bootje regelen om naar het snorkelpunt te gaan en dat wisten we dus niet, waardoor we dus 4 uur lang vnl Chinezen hebben moeten gadeslaan ,die wateractiviteiten op hun programma hadden staan....zie je het voor je??
Enfin...gelukkig mochten we weer om 14:30 terug met de eerste boot en hadden we dit keer zee mee,waardoor het stuiteren minder hard aankwam.
Uurtje teruglopen langs het strand,heerlijk douchen( dit x zonder mieren,die hun nest gisteren nog achter de koudwaterkraan hadden) en nu effe niks.
En wat is dus de moraal van vandaag??
Vandaag geen foto van een Chinees........
