Hmmmm ...lekker

21 aug.  dag 2

Beetje opstaan, beetje acclimatiseren, beetje eten ,beetje weg...

Jaaaaaaa: monkey  forest!!!!!!!!!!
Das toch echt het leukste ...
Hier wat apenbos info voor de nieuwsgierigen onder ons, die ook van vertalen houden..
Daarna weer een stukje gewoon..

The Ubud Monkey Forest covers approximately a tenth of a square kilometer (approximately 10 hectares or 27 acres)[3] and contains at least 115 different species of trees.[4] The park is heavily forested and hilly, A deep ravine runs through the park grounds, at the bottom of which flows a rocky stream. Trails allow visitors access to many parts of the park, including the ravine and stream.

Monkeys    Edit
In 2011, approximately 605 crab-eating macaques (Macaca fascicularis) – 39 adult males, 38 male sub-adults, 194 adult females, 243 juveniles, and 91 infants – lived in the Ubud Monkey Forest;[6] they are known locally as the Balinese long-tailed monkey.[1] The park staff feeds the monkeys sweet potato three times a day, providing them with their main source of food in the park,[1] although bananas are for sale in the park for tourists wishing to feed the monkeys, and the monkeys also feed on papaya leaf, corn, cucumber, coconut, and other local fruit.[1] For the sake of the monkeys' health, visitors are prohibited from feeding them snacks such as peanuts, cookies, biscuits, and bread.[1]

There are five groups of monkeys in the park, each occupying different territories; one group inhabits the area in front of the Main Temple, another the park's Michelin area, a third the park's eastern area, and a fourth the park's central area, while the fifth group lives in the cremation and cemetery area.[1] In recent years, the monkey population has become larger than an environment undisturbed by humans could support; it continues to grow, with the population density in 2013 higher than ever.[2] Conflicts between the groups are unavoidable; for example, groups must pass through one another's territory to reach the stream during the dry season, and increasing population pressures also are bringing the groups into more frequent contact.[1]

Nu het leuke gedeelte..
Sowieso alles is leuk, maar helemaal om naar argeloze omstanders te kijken, die er niet op  bedacht zijn dat er wel es een aapje aan hun komt hangen voor jatterij enzo.
Nu waren wij het helaas ..
Het begon met L : een aap loert naar haar rugzak, klimt behendig maar vooral snel naar schouder-en nekpartij en begint wild te wurmen aan een rits van een achterklepje.
Hartstikke leuk natuurlijk, maar ook een beetje niet leuk als aap zijn lijfelijk bezoek niet wenst te staken..
Hem afslaan is onmogelijk qua bijtrisico ( proefondervinderlijk ondergaan.. 17-07 - 2014 ..bananen te koop ) dus dan maar op hoop van zegen..
De hoop was vooral voor aap, want dankzij zeer goed reukorgaan, wist hij een aangebroken pepermuntrolletje te stelen, want zoet is lekker..
Een zegen was het toch ook een beetje voor L, want wat zijn nou die paar pepermuntjes als het ook je camera kan zijn?
Een zegen voor F was dit nou niet echt, als je eenmaal weet hoe karig L kan zijn met haar pepermuntjes...

Toen was het de beurt aan F.
Kennen jullie het gewilde kiplingaapje dat standaard  aan een tas of  rugzak van  Kipling hangt?
Dit keer had een aapje het gemunt op zijn stoffen soortgenootje..
F. voelde ineens hard getrek, keek om en zag het paarse armpje steeds langer worden.
Eerst dacht ze nog door hard aan de tas te trekken dat aap zou opgeven, maar nee..
Enfin..na wat geduw en getrek had aapje gewonnen.
F. heeft nu nog slechts een paars rompe met hoofd.