Sneu...

Bunaken dag 12.  

Vandaag maar es niet meegegaan met boot.
Wel natuurlijk om 6:00 op...
Het plan: kijken hoe het is met om met waterdichte tas te snorkelen...
We willen nl ( misschien morgen ) lopen of achter op een brommertje naar het schildpaddenstuk. Dan moet je nog een stuk te zee in, voordat je bij het rif komt.
Handig als je de spullen die je aanhebt direct op je rug mee kan nemen incl. waterflesje.
Enfin...wij om 8:30 u met nog niet heel erg laagtij de zee in naar ons mooie rif en weer prachtige dingen gezien. Tas op rug ging prima...helaas niet waterdicht, maar daar is ook weer een oplossing voor.
Toen wij na een uur terugkwamen, merkten we dat het water stukken lager stond.

Er waren nog meer mensen die bij ons rif wilden snorkelen, waaronder onze Franse buren, waar we al diverse keren mee op een bootje hebben gezeten. 
Hij: energieke 70-ger, genietend van zijn pensioen, zij: zelfde leeftijd, wat meer teruggetrokken en beetje onzeker.
Hij snorkelt graag. Zij niet zo, maar volgt haar man trouw.
Toen wij nog even op een drooggevallen stuk gingen zitten om na te genieten keken we naar een soort slapstick .
De buren kwamen terug snorkelen, maar opeens zagen we dat ze in de verte stopten ( bij laag water kan je nl. niet meer verder,anders ligt je buik open) en probeerden op te staan.
Hem lukte het na wat valwerk,  maar haar niet.
Zij kwam maar niet overeind, lag wat te spartelen met armen en benen. Hij, inmiddels zijn vinnen weer aangedaan, zwom naar een bootmannetje dichtbij .
Vervolgens ging bootje naar haar toe en ventje viste haar hangend aan een peddel uit het koraal, waar ze in was blijven steken.
Zie je het voor je?
Toen ze uiteindelijk ( hij zonder snorkel... ' itz fells in ze plundzz' aankwamen) vroegen we...'En, was het een leuk tripje?'